Richting Cambodja.

Hallo Allemaal,

Momenteel zijn we in Chau Doc een klein stadje (100000 inw) bij de grens met Cambodja.
We zijn hier niet geheel vrijwillig, maar dit geeft ons mooi de tijd om jullie weer even op de hoogte te brengen.
We zijn hier gisteravond aangekomen na een lange dag in de Mekong Delta. We hadden in Saigon een excursie geboekt, zodat we via de Mekong Delta naar Chau Doc konden en vandaar
uit de boot naar Phnom Phen ( Hoofdstad Cambodja)konden nemen. Dit was geheel geregeld en volgens het vrouwtje van het reisbureau geen probleem. Ook niet als we twee (inmiddels gigantische rugzakken) meezouden nemen! Ons vertrouwen in de Vietnamezen was de laatse week al tot dieptepunt gedaald, dus we rekende eigenlijk al op problemen of op zijn minst stevige vertragingen. Dat ons in vertrouwen in de Vietnamezen erg klein is komt doordat we alleen maar Vietnamezen spreken die in de toeristen industrie werken en bijna zonder uitzondering eerste klas hufters zijn! Iedereen die je aanspreekt begint uiterst vriendelijk en alles is mogelijk en geen probleem. Dit is het moment dat ze geld ruiken en ze je prachtige verhalen vertellen over wat allemaal mogelijk is en hoe aardige ze Nederlanders vinden etc... Als je verder geen prijzen vergelijkt niet afdingt en geen probleem hebt met loze beloftes of kant en klare leugens dan heb je aan de Vietnameze een prima volk. Maar ( een daar kwamen wij in Hanoi al achter) als je wilt dat mensen doen wat ze beloven en niet met een stalen gezicht tegen je liegen.Dan is de vriendelijkheid ineens ver te zoeken en weten ze van niks, of is het niet hun fout maar die van de compagnie, of spreken ze ineens geen engels meer, of gooien ze de telefoon erop. Tot nu toe is het elke keer nog zo geweest dat je ongeveer 100 kilometer verderop erachter komt hoe ongelofelijk je genaaid bent. En is er behalve wat afreageren op elkaar en andere Vietnamezen, die je toevallig aanspreken met dezelfde leugens, weinig meer aan te doen. Maar gisterochtend begon de ellende gelukkig al in het bijzijn van degene die ons van alles beloofd had. Er kwam (een half uur later als afgesproken,maar dat went ) een Mercedes Sprinter (klein busje) opdagen voor 15 mensen waarvan 4 mensen met rugzakken als de onze. De chauffeur zuchtte al toen hij aankwam rijden en ons op de stoep zag staan. Nadat we onze touropperator hadden duidelijk gemaakt dat wij absoluut niet van plan waren de komende 12 uur met onze tas te gaan slepen, laat staan op schoot te gaan zitten en na een hoop geprop en gegooi met de tassen (erg zuinig op hun eigen spulletje, maar met tassen van een ander mag je rustig gooien smijten overheen lopen of gewoon uit het raam van de bus laten vallen bij het uitladen), gingen we dan toch op weg met een minimum aan beenruimte een een staande gids!
De tour zelf zal ik jullie besparen maar was een polonaise van toeristen langs souvenier shops etc. Uiteindelijk na 4 keer in, uit en overstappen tussen bussen zaten we in de goeie bus richting Chau Doc (ongeveer 2 uur later dan gepland). Deze buschauffeur had door dat hij wat aan de late kant was en reed vervolgens als een suicidaal richting Chau Doc.(prima als je in reincarnatie geloofd , maar ik doe dat dus niet!)
Na 28 heeeel erg bijna ongelukken en 4 echte ongelukken van andere suicidale weggebruikers, die ons gelukkig buiten beschouwing lieten. Zijn we levend in Chau Doc aangekomen. Waar we een prima hotel kamer kregen en om 7 uur paraat stonden om opgehaald te worden voor de boot. Helaas liep dat anders en zitten we dus nu nog in Chau Doc met de belofte dat er morgen WEL plek is op de boot (beetje raar als je hebt gereserveerd voor vandaag maar toch). Na wat boze telefoontjes naar ons favourite reisbureau in Saigon ( NV Tours, mochten jullie ooit deze kant op komen loop er eens binnen laat ze je van alles vertellen en lach ze daarna recht in hun gezicht uit en zeg dat je er geen woord van geloofd en loop vrolijk naar een ander reisbureau.)
blijven we hier dus nog een nacht op hun kosten.( We willen ook best terug naar Saigon en er even onder 4 ogen over praten als u dat liever heeft! Maar het lijkt mij voor u beter om ervoor te zorgen dat we morgen middag in Phnom Phen zijn.)
Gelukkig is het hier mooi weer (ongeveer 35 Graden) en is het volgens de Lonely Planet wel een leuk stadje. Dus we genieten er dan maar van.

Saigon was niet erg bijzonder, maar we hebben er ons dan ook niet echt in verdiept, We hebben lekker rond gewandeld ( ongeveer 8 keer gedouched) en Frederique haar verjaardag gevierd ( Heerlijk uit eten. Nog bedankt Hans & Monique ).

We kijken erg uit naar Cambodja en de Cambodjanen.

Ik ben mijn frustratie weer een beetje kwijt na het schrijven van dit berichtje (Bedankt).
Vietnam is echt een prachtig land en een aanrader om heen te gaan. Alleen de mensen (in de toeristen industrie) zorgen ervoor dat je continue overal op moet letten en alles na moet kijken wil je niet een keer zoveel geld achterlaten als noodzakelijk en dat is erg vermoeiend en verpest een beetje het gehele plaatje van Vietnam.
We laten gauw weer wat van ons horen ( geen klaagverhalen, maar leuke belevenissen)

Tot dan!

Liefs Vin en Fre.